Przedmiotowe zasady oceniania z etyki dla klas I- III 

w Szkole Podstawowej nr 375 im. Orląt Lwowskich  

w Warszawie 

I PODSTAWA PRAWNA: 

– Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 lutego 2019 roku w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 373) 

- Podstawa programowa kształcenia ogólnego.  

- Program nauczania  

- Zasady Wewnątrzszkolnego Oceniania zawarte w statucie szkoły. 

 

II UWAGI OGÓLNE 

 1. Głównym kryterium oceniania ucznia są jego osobiste predyspozycje, stopień indywidualnego zaangażowania, aktywność i wysiłek. Nauczyciel dostosowuje  wymagania edukacyjne w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe, uniemożliwiające sprostanie wymaganiom szkolnym. Podstawą do dostosowań wymagań jest pisemna opinia lub orzeczenie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej . 

2. Ocenie podlegają umiejętności, aktywność, postępy ucznia i jego stan wiedzy. 

 

III OCENIANIE I JEGO FORMY 

1.W szkole obowiązuje 6-stopniowa skala ocen (od 1 do 6). 

 2. Na zajęciach ocenie mogą podlegać następujące rodzaje aktywności uczniów: 

 1) odpowiedź ustna obejmuje zakres programowy aktualnie realizowanego działu. Oceniając odpowiedź ustną, nauczyciel bierze pod uwagę: 

a) zgodność wypowiedzi z postawionym pytaniem, 

b) prawidłowe posługiwanie się pojęciami, 

c) zawartość merytoryczną wypowiedzi, 

d) sposób formułowania wypowiedzi. 

2) praca domowa jest pisemną lub ustną formą ćwiczenia umiejętności i utrwalania wiadomości zdobytych przez ucznia podczas lekcji.  

- przy wystawianiu oceny za pracę domową nauczyciel bierze pod uwagę samodzielność, poprawność wykonania i włożony wysiłek. 

3) aktywność i praca ucznia na lekcji może być nagradzana oceną lub, zależnie od ich charakteru, za pomocą plusów (+) i minusów (-) 

- uczeń może uzyskać „plus” m.in. za samodzielne wykonanie krótkiej pracy na lekcji, krótką, prawidłową odpowiedź ustną, aktywną pracę w grupie, pomoc koleżeńską na lekcji przy rozwiązaniu problemu, przygotowanie do zajęć, 

- uczeń decyduje, jaką liczbę zdobytych „plusów” chce zamienić na ocenę bieżącą: 6 „plusów” - ocena celująca, 5 „plusów”- bardzo dobra, 4 - „plusy”- dobra. Po czym procedura rozpoczyna się od początku. Niewykorzystane plusy w I śródroczu uczeń może wykorzystać w II śródroczu. Plusy nauczyciel odnotowuje w dzienniku elektronicznym. 

- uczeń może otrzymać “minus” m.in. za brak lub błędne wykonanie krótkiej pracy na lekcji, błędnie rozwiązane zadanie, brak znajomości obowiązujących w danym dziale wzorów, definicji lub zasad. Za każde 5 “minusów” w ciągu roku szkolnego uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną . 

4) ćwiczenia praktyczne obejmują zadania, które uczeń wykonuje podczas lekcji. Oceniając je, nauczyciel bierze pod uwagę: 

a) wartość merytoryczną, 

b) dokładność wykonania polecenia, 

c) staranność, 

d) w wypadku pracy w grupie stopień zaangażowania w wykonanie ćwiczenia. 

5) prace dodatkowe obejmują dodatkowe zadania dla zainteresowanych uczniów, prace projektowe wykonane indywidualnie lub zespołowo, przygotowanie gazetki ściennej, wykonanie pomocy naukowych, prezentacji itp. Oceniając ten rodzaj pracy, nauczyciel bierze pod uwagę np.: 

a) wartość merytoryczną pracy, 

b) estetykę wykonania, 

c) wkład pracy ucznia, 

d) sposób prezentacji, 

e) oryginalność i pomysłowość pracy. 

 3. Skala oceniania prac

 

ocena	Prace pisemne
celująca	100%
bardzo dobra	99% - 93%
dobra	92% - 75%
dostateczna	74% - 51%
dopuszczająca	50% - 30%
niedostateczna	29% - 0%

 

4. Nieprzygotowania 

W ciągu półrocza uczeń ma prawo zgłoszenia 2 nieprzygotowań do lekcji bez ponoszenia konsekwencji (nie dotyczy zapowiedzianych  prac długoterminowych oraz zapowiedzianych kartkówek). Nieprzygotowanie może dotyczyć braku pracy domowej, przyborów i pomocy szkolnych. Każde następne nieprzygotowanie zostaje odnotowane za pomocą „minusa”.  

 6. Poprawa ocen 

 Uczeń może poprawić daną ocenę w ciągu 2 tygodni od jej wystawienia. Dopuszcza się jedną możliwość poprawy oceny. Formę poprawy ustala nauczyciel. Przy wystawianiu ocen  brana jest  pod uwagę jedynie ocena wyższa (obie są wpisywane do dziennika).  

7. Obowiązek uzupełnienia wiedzy w przypadku nieobecności ucznia 

Uczeń nieobecny na zajęciach jest zobowiązany do uzupełnienia wiedzy z zajęć oraz braków powstałych w trakcie jego nieobecności – w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. 

 

IV WARUNKI I TRYB UZYSKANIA WYŻSZEJ NIŻ PRZEWIDYWANA ŚRÓDROCZNEJ / ROCZNEJ OCENY KLASYFIKACYJNEJ Z ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH. 

 Tryb i warunki uzyskania wyższej niż przewidywana śródrocznej i rocznej oceny z zajęć edukacyjnych 

1. Uczeń może ubiegać się o podwyższenie przewidywanej oceny śródrocznej i rocznej.  

2. Warunki ubiegania się o ocenę wyższą niż przewidywana: 

1) przystąpienie do wszystkich przewidzianych przez nauczyciela form sprawdzianów i prac pisemnych; 

2) skorzystanie ze wszystkich oferowanych wcześniej przez nauczyciela form poprawy, w tym konsultacji indywidualnych; 

3) zaistnienie innych ważnych okoliczności uniemożliwiających uzyskanie oceny wyższej niż przewidywana przez nauczyciela (np. długotrwała choroba, sytuacja rodzinna). 

3. Rodzice/opiekunowie prawni ucznia ubiegającego się o podwyższenie oceny kontaktują się bezpośrednio z nauczycielem przedmiotu nie później niż dwa tygodnie przed terminem wystawienia oceny ostatecznej. 

4. W przypadku spełnienia przez ucznia wszystkich warunków, nauczyciel przedmiotu wyraża zgodę na przystąpienie do poprawy oceny. 

5. W przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków, wniosek zostaje odrzucony, a nauczyciel odnotowuje na nim przyczynę jego odrzucenia. O zaistniałym fakcie informuje ucznia i rodziców/prawnych opiekunów. 

6. Uczeń spełniający wszystkie warunki najpóźniej na tydzień przed klasyfikacyjnym posiedzeniem Rady Pedagogicznej przystępuje do przygotowanego przez nauczyciela przedmiotu dodatkowego sprawdzianu; 

7. O formie i terminie nauczyciel przedmiotu informuje na piśmie osoby zainteresowane; 

8. Sprawdzian może mieć formę: 

1) pisemną 

2) ustną 

9. Sprawdzian obejmuje wymagania edukacyjne na stopień, o który ubiega się uczeń. 

10. Sprawdzian przeprowadza i ocenia nauczyciel, który wystawił ocenę przewidywaną. Podczas sprawdzianu może być obecny wychowawca lub inny nauczyciel tego samego przedmiotu. 

11. Sprawdzian, oceniony zgodnie z przedmiotowym systemem oceniania, zostaje dołączony do dokumentacji nauczyciela przedmiotu. 

12. Poprawa oceny może nastąpić tylko o jeden stopień i jedynie w przypadku, gdy sprawdzian został zaliczony na ocenę, o którą ubiega się uczeń lub ocenę wyższą. Wystawiona ocena jest ostateczna. 

13. Ostateczna ocena śródroczna/roczna nie może być niższa od oceny proponowanej, niezależnie od wyników sprawdzianu, do którego przystąpił uczeń w ramach poprawy. 

14. Jeżeli uczeń nie przystąpi do sprawdzianu w wyznaczonym terminie z przyczyn nieusprawiedliwionych, traci prawo do ubiegania się o podwyższenie oceny. 

15. W przypadku nieobecności usprawiedliwionej, nauczyciel wyznacza dodatkowy termin poprawy z uwzględnieniem czasu, o którym mowa w ust. 7. 

16.Ocenę uzyskaną przez ucznia w trakcie sprawdzianu uznaje się za ostateczną ocenę z danych zajęć edukacyjnych z wyjątkiem niedostatecznej rocznej oceny klasyfikacyjnej, która może być zmieniona w wyniku egzaminu poprawkowego. 

 

V   POSTANOWIENIA KOŃCOWE 

1.We wszystkich kwestiach nieujętych w PZO obowiązują przepisy Statutu Szkoły Podstawowej nr 375 im. Orląt Lwowskich w Warszawie. 

2.We wszystkich kwestiach nieujętych w PZO i w Statucie SP nr 375 decyzję podejmuje się z uwzględnieniem przepisów Rozporządzenia w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych. 

 

VI   WYMAGANIA EDUKACYJNE 

Wymagania edukacyjne wynikają z realizowanych programów nauczania w klasach I- III i są integralną częścią PZO na poszczególne oceny. 

Nie podlega ocenie talent plastyczny, muzyczny i literacki. Prace powinny dowodzić zrozumienia przez ucznia przekazywanych treści.

Ocenę celującą uzyskuje uczeń, który:

• Spełnia wymagania programowe oraz wykazuje biegłość w posługiwaniu się zdobytymi wiadomościami,
• Samodzielnie i twórczo interesuje się omawianą tematyką, korzystając z różnych źródeł informacji,
• Biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych,
• Potrafi samodzielnie wnioskować, uogólniać i dostrzegać związki przyczynowo skutkowe
• Aktywnie uczestniczy w zajęcia chętnie służy pomocą innym.

Ocenę bardzo dobrą uzyskuje uczeń, który:

• Aktywnie uczestniczy w pracy na lekcjach,
• Chętnie wypowiada swoje zdanie na temat poruszanych zagadnień;
• Przyswoił podawaną na zajęciach wiedzę w stopniu bardzo dobrym i potrafi ją twórczo wykorzystywać.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

• Ma pewne braki w wiedzy, ale jego postawa i zaangażowanie na lekcjach są znaczące.
• Chętnie bierze udział w dyskusjach i podejmuje próby rozstrzygania problemów etycznych.

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

• Fragmentarycznie opanował omawiany materiał podczas lekcji
• Nie wykazuje aktywności na zajęciach.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:

• Biernie uczestniczy w zajęciach;
• Nie opanował wystarczająco materiału, a wypowiadanie się na temat problemów etycznych sprawia mu znaczne trudności.

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:

• Nie wykazuje żadnego zainteresowania omawianymi na zajęciach zagadnieniami
• Nie opanował w stopniu elementarnym wiedzy przedmiotowej

 

Program nauczania etyki w klasach I – III w Szkole Podstawowej nr 375 im. Orląt Lwowskich w Warszawie

 

Program wzorowany jest na następujących pozycjach:

• Ludzkie ścieżki. Kompleksowy program nauczania etyki na II, III i IV poziomie

edukacyjnym autorstwa Anny Ziemskiej, Łukasza Malinowskiego – program

nagrodzony w konkursie na opracowanie programów nauczania do nowej podstawy

programowej, organizowanym przez Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie w

ramach projektu „Wdrażanie podstawy programowej kształcenia ogólnego w

poszczególnych typach szkół ze szczególnym uwzględnieniem II i IV etapu

edukacyjnego”;

• Ludzkie ścieżki. Kompleksowy program nauczania etyki na I poziomie edukacyjnym,

Anny Ziemskiej, Łukasza Malinowskiego, który jest suplement do wyżej wymienionej

pozycji;

• Chcemy być lepsi – program nauczania etyki w klasach I – III szkoły podstawowej.

Program dopuszczony do użytku szkolnego przez MENiS pod numerem DKW 4014-

65/00, autorstwa Marka Gorczyka.

Podstawa prawna:

 

Rozporządzenie MEN z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej

 

Cele i zadania etyki w szkole:

• dobro i zło, rozróżnianie pojęć;

• normy i zasady moralne jako wyznacznik funkcjonowania między ludźmi;

• pojęcie wartości, ich hierarchizacja;

• człowiek jako osoba (godność, szacunek, poczucie sprawiedliwości);

• sumienie, a oceny moralne;

• kształcenie umiejętności krytycznego i logicznego myślenia;

• budowanie własnego systemy wartości;

• kształcenie umiejętności zastanowienia się, refleksji nad sobą i swoim systemem

wartości;

• umiejętność obrony własnego stanowiska, stosowanie argumentacji i uczestnictwa w

dialogu;

• nauczenie się sposobów realizowania swoich wartości w rzeczywistym świecie;

• wdrażanie do samokształcenia i pracy nad sobą;

• odkrywanie wartości ogólnoludzkich;

• kształcenie umiejętności samodzielnego podejmowania decyzji, uzasadniania

wyborów i brania za nie odpowiedzialności;

• pogłębienie więzi w grupie zarówno między uczniami, jak i uczniami i nauczycielem:

integracja grupy;

• pomoc w poszukiwaniu sensu życia, w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi;

• kształcenie samoakceptacji, tolerancji, empatii, asertywności;

• budowanie poczucia własnej wartości;

• człowiek wobec podstawowych zagadnień egzystencjalnych (narodziny, szczęście,

cierpienie, śmierć);

• etyczne aspekty w relacji człowiek – przyroda;

• wartość pracy dla człowieka, aspekty etyki zawodowej.

 

Cel główny:

kształtowanie umiejętności nawiązywania i utrzymania poprawnych kontaktów z

innymi dziećmi, dorosłymi, z osobami niepełnosprawnymi, przedstawicielami innej

narodowości i rasy itp.

 

Szczegółowe cele kształcenia:

• Ukształtowanie pozytywnego, opartego na szacunku i prawdomówności stosunku do

rówieśników i dorosłych;

• Wykształcenie pozytywnego, serdecznego stosunku do osób niepełnosprawnych, nauczenie

dzieci, jak pomagać takim osobom;

• Ukazanie osób niepełnosprawnych jako pełnowartościowych partnerów i przyjaciół zarówno

w pracy, jak i w czasie wolnym;

• Kształtowanie postawy tolerancji oraz zrozumienia dla odmienności związanej z

niepełnosprawnością, inną narodowością, rasą religią i różnicami kulturowymi;

• Wyrobienie serdecznej, opartej na wzajemnym zrozumieniu, postawy wobec członków

rodziny;

• Wypracowanie nawyku dbałości o estetykę najbliższego otoczenie (pokoju, klasy );

• Wykształcenie postawy rzetelnego podejścia do pracy oraz szacunku dla pracy zarówno

własnej, jak i cudzej;

• Ukazanie wagi i potrzeby stosowania dobrych manier w codziennych relacjach

międzyludzkich;

• Wdrożenie do aktywnego i rozumnego planowania oraz spędzania wolnego czasu;

• Ukształtowanie umiejętności dostrzegania piękna w najbliższym otoczeniu i szanowanie go;

• Nauczenie dzieci, jak zachować się w takich miejscach, jak: galeria, muzeum, kino, teatr, park

itp.;

• Wyrobienie wrażliwości na problemy osób starszych i postawy szacunku wobec nich;

• Uświadomienie uczniom, że nie każdy dorosły zasługuje na miano autorytetu i nie każdego

dorosłego należy we wszystkim słuchać (ze zwróceniem uwagi na konkretne sytuacje);

• Nauczenie krytycznego, rozumnego korzystania z propozycji mediów, ze zwróceniem uwagi

na niebezpieczeństwo uzależnienia od telewizji, gier komputerowych, Internetu;

• Ukształtowanie postawy odwagi cywilnej, przyznawania się do popełnionych błędów,

umiejętności przepraszania i naprawiania wyrządzonych szkód;

• Wyrobienie postawy odpowiedzialności za własne słowa i czyny;

• Wykształcenie potrzeby aktywnego uczestnictwa w życiu swojej społeczności lokalnej

 

Treści kształcenia:

1. Ja i moi koledzy

• Uczeń próbuje nawiązywać kontakty z rówieśnikami, uwzględniając te czynniki, które mogą

te relacje zakłócać, np. widzi zależność między wyśmiewaniem się z kogoś a poprawnością

stosunków z tym kimś, złośliwością a powstawaniem konfliktów itp.

• Potrafi kontaktować się z rówieśnikami o rażąco inny wyglądzie, narodowości, stopniu

sprawności.

• Nie ocenia innych Lidzi na podstawie ich zewnętrznych cech lub pochopnie, wie, że taka

ocena może być źródłem przykrości dla innych ludzi.

• Nie chełpi się z żadnego powodu, nie przechwala, czy to z racji większych niż inni

umiejętności w jakiejś dziedzinie, czy też z racji posiadania lepszych niż inni rzeczy.

• We wszystkich konfliktach potrafi dostrzegać winę nie tylko cudzą, ale i swoją, posiada

odwagę cywilną, umie przyznać się do swych błędów.

• Jest prawdomówny, rozumie, że kłamstwo nie jest dobrym sposobem na przezwyciężanie

trudności i konfliktów w życiu codziennym.

2. Ja i moja rodzina

Uczeń docenia wartość, jaką w jego życiu stanowi rodzina.

• Rozumie, że nieodpowiednimi słowami, gestami może komuś z rodziny sprawić przykrość.

• Z szacunkiem traktuje członków rodziny, rozumie znaczenie dobrych stosunków z

rodzeństwem.

• Pamięta o świętach członków rodziny

Dostrzega wagę wyrażania wdzięczności i przywiązania do rodziny, choćby za pomocą

drobnych gestów, słów czy czynności.

3. Ja, mój pokój i moja klasa

• Uczeń rozumie wagę estetycznego wyglądu swojego najbliższego otoczenia.

• Rozumie, że uporządkowany pokój i klasa służą jego zdrowiu i dobremu samopoczuciu.

Zdaje sobie sprawę, że jest oceniany przez innych ludzi, że dbałość o porządek i estetykę

swojego otoczenia jest jego wizytówką.

4. Ja i moje obowiązki

• Uczeń potrafi odróżnić czynności wykonane byle jak od wykonanych rzetelnie.

• Rozumie, że starannie wykonana praca może być źródłem radości i satysfakcji.

• Wie, że jest oceniany ze względu na jakość swojej pracy.

• Rozumie też, że nie każdą pracę jest w stanie wykonać perfekcyjnie, że różni lidzie są

uzdolnieni w różny sposób, ten, kto nie ma słuchu muzycznego, nie zaśpiewa tak jak

uzdolniony śpiewak, ale może postarać się to zrobić jak najlepiej w granicach swoich

możliwości.

• Ma świadomość, że „opłaca się” porządnie wykonywać pracę, że ułatwia to życie, choć

pozornie może się wydawać, że jest odwrotnie.

5. Ja i moje ciało

• Uczeń rozumie potrzebę dbałości o czysty, estetyczny wygląd.

• Używa w życiu codziennym przyborów toaletowych, takich jak mydło, grzebień, szczotka.

• Wie, jakie przybory mogą służyć jemu, a jakie przeznaczone są dla dorosłych.

• Potrafi zachować się w toalecie, korzystać z umywalki zgodnie z jej przeznaczeniem.

• Umie szanować urządzenia sanitarne w szkole i w domu.

Rozumie potrzebę mycia rąk przed jedzeniem itp.

6. Ja i dobre maniery .

• Uczeń używa słów grzecznościowych: przepraszam, dziękuję, proszę – zarówno w stosunku

do dorosłych, jak i rówieśników.

• Gdy przychodzi do szkoły, kłania się nauczycielom i innym osobom.

• Ustępuje miejsca innym, np. młodszym koleżankom i kolegom.

• Nie używa siły stojąc w kolejce, czekając na coś.

Potrafi zachować się przy stole, w sposób kulturalny spożywa posiłki.

7. Ja i inni uczniowie z mojej szkoły

• Uczeń pomaga swoim kolegom, zarówno w poruszaniu się po szkole, jak i w innych

sytuacjach.

• Nie wykorzystuje przewagi swojej siły i doświadczenia do żadnych form oszukiwania czy

wykorzystywania kolegów.

• Potrafi zachować się wobec uczniów niepełnosprawnych, nawiązać z nimi kontakt, zrozumieć

ich problemy i pomóc, kiedy trzeba.

• Kolegów ze swojej i innej klasy traktuje jednakowo.

• Stosuje formy grzecznościowe w kontaktach z kolegami i koleżankami, mówi np. „cześć”,

kiedy spotyka innych uczniów.

• Odróżnia bezsensowne skarżenie od sytuacji, o których powinien zawiadomić nauczyciela.

Nie prowokuje bójek i nie stosuje wulgaryzmów wobec kolegów, wszystkie konflikty stara

się rozwiązać polubownie, jest prawdomówny wobec rówieśników i dorosłych.

8. Ja i czas wolny

• Uczeń potrafi dobrze wykorzystać czas wolny

• Rozumie, że leniuchowanie jest marnowaniem czasu.

• Potrafi wskazać na różne formy czynnego wypoczynku, jak sport, czytanie, spacery po

ciekawych miejscach, spotkania z przyjaciółmi, zabawa, pomoc rodzicom, działalność

plastyczna.

• Z rozsądkiem potrafi korzystać z tego, co proponują media.

• Zna kryteria, którymi powinien się kierować przy wyborze programów telewizyjnych, gier

komputerowych.

• Umie dostrzec mnogość rzeczy wartych poznania i rozumie, że czas wolny może temu służyć.

Potrafi tak zaplanować dzień, aby znaleźć czas na realizację własnych zainteresowań.

9. Ja i piękno w moim otoczeniu

• Uczeń potrafi dostrzec piękno zarówno w przyrodzie, jak i wśród wytworów człowieka

• Szanuje i nie niszczy szkolnych wystaw, klasowych gazetek, potrafi docenić wysiłek kolegów

włożony w powstanie różnych prac.

• Wie, że jeśli nie podobają mu się prace innych dzieci, nie powinien ich głośno komentować.

• Rozumie, że nie należy wyśmiewać dokonań innych, nawet jeśli uważa się je za nieudane.

• Czuje się odpowiedzialny za estetykę swojej klasy i szkoły.

• Potrafi należycie zachować się w muzeum, teatrze, galerii itp.

Rozróżnia te zachowania, które szczególnie przeszkadzają innym w odbiorze dzieł sztuki.

10. Na urodzinach u koleżanki lub kolegi

• Dziecko potrafi stosownie zachować się w czasie urodzinowego przyjęcia.

• Złożyć życzenia koledze, koleżance.

• Zachować umiar w jedzeniu, nie gromadzić na talerzu jedzenia na zapas.

• Dziecko rozumie, że nie należy oceniać przyjaźni koleżanek i kolegów na podstawie

wielkości czy też ceny zakupionego prezentu.

• Wie, że zabawy, żarty nie powinny uprzykrzać życia innym domownikom, że powinno się

szanować zabawki, meble i inne sprzęty w domu kolegi.

• Rozumie, że nie powinien być zbyt ciekawski i zaglądać w każdy zakamarek cudzego

mieszkania lub brać do ręki wszystko, co zobaczy.

11. Jestem prawdomówny

• Uczeń rozumie potrzebę mówienia prawdy zarówno dorosłym, jak i rówieśnikom.

• Wie, że tylko osoby mówiące prawdę zasługują na zaufanie.

• Rozumie, że w dalszej perspektywie kłamstwo może krzywdzić zarówno jego samego, jak i

innych ludzi.

12. Dostrzegam własne błędy i potrafię się do nich przyznać

• Uczeń posiada umiejętność krytycznej oceny swoich zachowań, potrafi dostrzec winę nie

tylko w innych, ale i w sobie.

• Przyznaje się do własnych błędów i przeprasza za nie.

Ponosi konsekwencje swoich błędów, pragnie je naprawić.

13. Nie oceniam innych pochopnie ani na podstawie wyglądu

Dziecko rozumie, że zbyt szybko i głośno wypowiadane negatywne oceny o innych mogą być

niesprawiedliwe i krzywdzące.

14. Porządnie wykonuję swoją pracę i szanuję pracę innych

• Uczeń dostrzega korzyści dla siebie i dla innych z solidnego wykonywania pracy.

• Ma świadomość, że bardzo wiele w naszym życiu zależy od stosunku ludzi do tego, co robią.

Potrafi uszanować i docenić wysiłek innych ludzi, nie niszczy wytworów ich pracy i stara się

je chronić.

15. Dbam o porządek w mojej szkole i w jej otoczeniu

• Uczeń dostrzega korzyści dla siebie i dla innych z solidnego wykonywania pracy.

• Ma świadomość, że bardzo wiele w naszym życiu zależy od stosunku ludzi do tego, co robią.

• Potrafi uszanować i docenić wysiłek innych ludzi, nie niszczy wytworów ich pracy i stara się

je chronić.

16. Potrafię współdziałać z innymi

• Dzieci nie tylko potrafią prezentować swoje pomysły na forum grupy, ale także wysłuchiwać

uważnie poglądów innych ludzi.

• Oceniają pomysły nie ze względu na to, kto jest ich autorem, ale Se względu na przydatność

danego pomysłu do rozwiązania jakiegoś problemu.

• Nie wyśmiewają też mniej udanych pomysłów, ale starają się wykazać za pomocą

argumentów ich słabe strony, w sposób poważny traktują swoich rozmówców.

17. Oglądam telewizję, DVD, czytam prasę, korzystam z komputera

• Dzieci potrafią dostrzegać zalety i zagrożenia związane z telewizją.

• Odróżnić programy wartościowe od bezwartościowych.

• Krytycznie odnosić się do przekazywanych przez media treści.

• Nie traktować wszystkiego jako niezaprzeczalnych prawd.

• Znają pojęcie uzależnienia od telewizji czy komputera, potrafią korzystać z mediów w sposób

„planowy”, nie bezmyślny i automatyczny.

• Dostrzegają rolę dorosłych jako przewodników po świecie mediów, zwracają się do

nauczyciela, rodzica po radę dotyczącą tego, jakie programy TV lub gry czy programy

edukacyjne warte są uwagi.

• Z dystansem potrafi odnieść się do reklam.

• Zdaje sobie sprawę z tego, że reklama może być narzędziem manipulacji, że może wymuszać

czy wzbudzać pragnienie posiadania różnych rzeczy, niekoniecznie potrzebnych czy

wartościowych.

18. Aktywnie uczestniczę w życiu szkoły

• Uczniowie dostrzegają wagę aktywnego uczestnictwa w życiu szkoły.

• Rozumieją, że bierność prowadzi do zmniejszenia ich wpływu na otaczającą rzeczywistość.

• Zauważają potrzebę uczestnictwa w wyborach do samorządu szkolnego, klasowego.

Procedury osiągania celów

Słowna

• Uczeń próbuje określać cechy charakteru bohaterów wykorzystywanych utworów literackich

• Oceniać ich postępowanie według racjonalnych kryteriów.

• Uzasadnia swoje sądy.

• Odróżnia w tekście treści humorystyczne od poważnych, wymagających przemyślenia.

• Wyodrębnia sedno wysłuchanego opowiadania, określa główny problem.

• Czyta teksty ze zrozumieniem zawartych w nich problemów moralnych.

• Bierze udział w recytacjach i inscenizacjach na podstawie omawianych utworów.

• Tworzy własne teksty.

• Wysłuchuje relacji i poglądów innych osób.

• Ocenia różne zjawiska związane z rozwojem techniki, stara się dostrzec ich możliwe konsekwencje(telewizja, Internet itp.)

Plastyczna

• Uczeń dostrzega związki między ekspresją słowną a plastyczną, np. karykatura wyrażona słownie i za pomocą rysunku.

• Uczeń ilustruje poznane czy przeżyte sytuacje.

• Bierze udział w organizowaniu wystaw, prezentacji.

• Wykonuje(także w grupach) ilustracje do tekstów, scenografie.

• Wyrabia w sobie wrażliwość na piękno.

Gest, ruch, mimika

Uczeń wyraża emocje, uczucia, stany za pomocą „języka ciała”.

• Odczytuje stany innych osób na podstawie ich ruchów, min.

• Potrafi „pokazać”, jak zmienić, naprawić jakąś sytuację.

• Inscenizuje różne scenki wraz z koleżankami i kolegami, posługując się pantomimą.

Gry i zabawy dydaktyczne